OORZAKEN VAN EEN ABCES BIJ HONDEN EN HOE HET TE BEHANDELEN
Een abces bij honden is een relatief veel voorkomende soort infectie. Hieronder vertellen we je wat een abces is, wat de mogelijke oorzaken zijn, wat de meest voorkomende abcessen bij honden zijn en hoe je ze kunt behandelen en voorkomen.
ABCES BIJ HONDEN EN DE OORZAKEN
Een abces bij honden is een opeenhoping van pus, waarvan de meest voorkomende oorzaak een bacteriële infectie is. Een abces wordt meestal veroorzaakt door een lichaamsvreemd voorwerp zoals bijvoorbeeld een doorn. De bacteriën die abcessen bij honden veroorzaken, kunnen ook het lichaam binnendringen via wonden of huidbeschadigingen, letsels of als je metgezel in contact komt met een infectiebron.
DE MEEST VOORKOMENDE SOORTEN ABCESSEN BIJ HONDEN
Er zijn verschillende soorten abcessen bij honden en verschillende gebieden waar ze kunnen voorkomen:
Onderhuidse abcessen. Deze zijn het gemakkelijkst te detecteren en zijn voornamelijk te wijten aan het binnendringen van micro-organismen via een laesie of een wond (beten, snijwonden, breuken, lichaamsvreemde voorwerpen etc.). Het is een soort abces bij honden dat te herkennen is aan een knobbel die hard of zacht kan zijn en warm aanvoelt. De huid in het gebied kan er roodachtig en gezwollen uitzien. Als het abces erg groot is, kan deze pijn, koorts en lusteloosheid bij je hond veroorzaken.
Tandabcessen. Deze kunnen veroorzaakt worden door cariës, tandsteen, letsel of parodontitis. In sommige gevallen draineert het abces naar de buitenkant van het gezicht van de hond, waardoor het gebied vlakbij het oog aan de aangetaste kant er gezwollen uitziet en soms gaat etteren. Tandabcessen kunnen pijn veroorzaken, dus als je hond een tandabces heeft kan hij moeite hebben met kauwen of zelfs stoppen met eten, hij kan meer kwijlen dan normaal of koorts krijgen, naast andere symptomen.
Anaalklierabcessen. Deze klieren bevinden zich aan de zijkanten van de anus van de hond en bevatten een stof die normaal gesproken op natuurlijke wijze wordt uitgescheiden wanneer de hond zijn behoefte doet. Als dit niet gebeurt en als de klieren niet handmatig worden geleegd, kan er een infectie en abces ontstaan. Deze abcessen bij honden veroorzaken irritatie, jeuk, bloedingen en problemen bij het ontlasten, en zorgen er ook voor dat de hond overmatig likt en met zijn achterwerk over de vloer sleept.
HOE BEHANDEL JE EEN ABCES BIJ HONDEN
In sommige gevallen gaan abcessen bij honden vanzelf open en lopen ze vanzelf leeg zonder grote complicaties. In de meeste gevallen is het echter nodig om een dierenarts te bezoeken om het probleem adequaat op te lossen.
De dierenarts verwijdert eventuele lichaamsvreemde voorwerpen of beschadigd weefsel en zal het gebied schoonmaken en desinfecteren met een antiseptische oplossing. Als het een abces in de anaalklieren betreft, kan een chirurgische ingreep nodig zijn.
Wanneer het een tandabces betreft kan het nodig zijn om, naast het behandelen van de ziekte die het abces heeft veroorzaakt, de aangetaste tanden of kiezen te trekken.
Tot slot is een behandeling met medicijnen bijna altijd nodig om de infectie, ontsteking en pijn onder controle te houden.
HOE VOORKOM JE EEN ABCES BIJ HONDEN
Er zijn verschillende dingen die je kunt doen om de vorming van een abces bij je hond te voorkomen:
Als hij een wond of huidletsel heeft houd deze dan goed in de gaten, en aarzel niet om naar je dierenarts te gaan als je de hierboven genoemde tekenen en symptomen opmerkt.
Ter voorkoming van tandabcessen, kun je het beste zorgdragen voor een goede mondhygiëne routine. Je kunt het gebit van je hond reinigen met een tandenborstel of hem speeltjes of snacks aanbieden die aanzetten tot kauwen en de tanden en kiezen verzorgen, zoals Dental Care Stick de ADVANCE. Breng daarnaast regelmatig een bezoek aan de dierenarts voor controle van het gebit van je hond.
Om anaalklierabcessen te voorkomen, is het essentieel dat je je hond goede, uitgebalanceerde vezelrijke voeding en veel water geeft en dat je hem regelmatig uitlaat zodat hij zijn behoefte kan doen en lichamelijk actief is.
VEELGESTELDE VRAGEN OVER ABCESSEN BIJ HONDEN
Hoe onderscheid je een abces van een tumor bij honden?
Hoewel je het beste naar je dierenarts kunt gaan zodat hij het kan bepalen, is een aanwijzing dat je te maken hebt met een abces, en niet met een tumor, dat het abces meestal warm aanvoelt.
Hoe lang kan een abces bij een hond duren?
Het kan enige tijd duren voordat het vanzelf verdwijnt. Het beste wat je kunt doen om eventuele complicaties te voorkomen, is naar je dierenarts gaan, zodat er zo snel mogelijk een passende behandeling kan worden gestart.
Wat is de aanbevolen behandeling voor een abces bij honden?
Het abces kan het beste gedraineerd worden, dus is een bezoek aan de dierenarts noodzakelijk. Daarna worden er dan antibiotica voorgeschreven om infectie te voorkomen.
Is het gevaarlijk als een abces bij honden niet behandeld wordt?
Het is het beste is om zo snel mogelijk te handelen, want als een abces bij honden niet op tijd behandeld wordt, kan het leiden tot bloedvergiftiging, wat de gezondheid van je hond in gevaar kan brengen.
Kan ik een abces bij mijn hond ook thuis behandelen of moet ik hem meenemen naar de dierenarts?
Een bezoek aan de dierenarts is essentieel voor de beste behandeling van je hond.
Hoe kan ik abcesvorming bij mijn hond voorkomen?
Let goed op als je hond wonden heeft en als je grote veranderingen in het uiterlijk opmerkt, ga dan naar de dierenarts. Zorg voor een uiterst goede mondhygiëne om tandabcessen bij je hond te voorkomen. Besteed speciale aandacht aan hygiëne om abcessen in de anaalklieren te voorkomen.
Wanneer moet ik contact opnemen met de dierenarts als ik vermoed dat mijn hond een abces heeft?
Bij de eerste tekenen van een ontsteking, pijn of wondlekkage in het aangetaste gebied, is het belangrijk om met je hond naar de dierenarts te gaan, zodat hij kan beoordelen of het om een abces gaat en de juiste behandeling kan bepalen.
Zoals je ziet kan een abces bij honden op verschillende plekken van hun lichaam en door verschillende oorzaken ontstaan. Daarom is het belangrijk dat je weet hoe je de verschillende tekenen en symptomen kunt herkennen zodat, als dat nodig is, je metgezel zo snel mogelijk behandeld kan worden en geen complicaties krijgt.
