Εσωτερική αποπαρασίτωση σε σκύλους: τι πρέπει να γνωρίζετε;
Η εσωτερική αποπαρασίτωση στους σκύλους είναι απαραίτητη, επειδή υπάρχουν πολλοί τύποι παρασίτων που μπορούν να επηρεάσουν την υγεία του συντρόφου σας καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του, μερικοί από αυτούς σοβαρά. Θέλετε να μάθετε πώς να τα προλάβετε;
ΤΥΠΟΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΠΑΡΑΣΙΤΩΝ
Πριν μιλήσουμε για την εσωτερική αποπαρασίτωση σε σκύλους, είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε τους πιο συνηθισμένους τύπους εσωτερικών παρασίτων:
Πνευμονοσκώληκες. Βρίσκονται στους πνεύμονες και μπορούν να προκαλέσουν από ήπιες λοιμώξεις χωρίς εμφανή συμπτώματα έως σοβαρές καρδιοπνευμονικές παθήσεις με χρόνιο βήχα, δυσκολίες στην αναπνοή, αδυναμία, ακόμη και καρδιακή ανεπάρκεια.
Καρδιοσκώληκες. Αυτές μεταδίδονται συνήθως με το τσίμπημα ενός τύπου κουνουπιού. Οι προνύμφες τους βρίσκονται στις πνευμονικές αρτηρίες της καρδιάς των σκύλων.
Γαλλικοί καρδιοσκώληκες. Αυτές προσβάλλουν τόσο τους πνεύμονες όσο και την καρδιά. Χωρίς καλή εσωτερική αποπαρασίτωση, ο σκύλος σας μπορεί να μολυνθεί από αυτές αν φάει σαλιγκάρι, γυμνοσάλιαγκα, φίδι ή άλλο αμφίβιο που τις έχει μέσα του.
Εντερικά σκουλήκια. Αυτά τα σκουλήκια ζουν στο έντερο των σκύλων, οπότε μεταδίδονται με την κατάποση αυγών ή προνυμφών σε μολυσμένα κόπρανα ή αντικείμενα με ίχνη τους (χώμα, νερό κ.λπ.). Οι περισσότεροι από αυτούς προκαλούν γαστρεντερικά προβλήματα: πρησμένη κοιλιά, εμετό, διάρροια, απάθεια και απώλεια βάρους.
Στρογγυλά σκουλήκια. Πρόκειται για τα πιο συνηθισμένα εντερικά σκουλήκια και ένας από τους λόγους για τους οποίους δεν πρέπει ποτέ να παραμελείται η εσωτερική αποπαρασίτωση των σκύλων. Μπορούν να τα προσβάλουν σε οποιαδήποτε ηλικία, αν και είναι πιο συνηθισμένα στα κουτάβια.
Πλατύσκοιλοι. Μεταδίδονται όταν ο σκύλος τρώει ένα έντομο ή ένα ζώο που τους περιέχει. Συνήθως δεν προκαλούν συμπτώματα εκτός από τον ερεθισμό και τον κνησμό στην περιπρωκτική περιοχή όταν αποβάλλονται.
Σκουλήκια αγκίστρου. Μεταδίδονται με διάφορους τρόπους και βρίσκονται στο λεπτό έντερο του ζώου.
Σκουλήκια μαστίγιο. Η εσωτερική αποπαρασίτωση στους σκύλους μπορεί επίσης να σκοτώσει αυτά τα σκουλήκια, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν αιματηρή και βλεννώδη διάρροια εάν η μόλυνση είναι σοβαρή, καθώς και εξασθένηση και αναιμία εάν δεν αντιμετωπιστούν σωστά.
Υπάρχουν και άλλα κοινά εσωτερικά παράσιτα στους σκύλους που δεν είναι σκουλήκια και αποτελούν επίσης κίνδυνο για τον άνθρωπο, επειδή τα περισσότερα από αυτά μπορούν να μεταδοθούν στον άνθρωπο:
Εντερικά πρωτόζωα. Ένα παράδειγμα αυτών των παρασίτων, τα οποία μεταδίδονται με την κατάποση μολυσμένων περιττωμάτων ή ιστών και με την άμεση επαφή με παρασιτισμένα ζώα, είναι η Giardia intestinalis. Προσβάλλουν κυρίως κουτάβια, νεαρούς και ηλικιωμένους σκύλους, έγκυες σκύλες και ανοσοκατασταλμένους σκύλους. Μπορούν να προκαλέσουν βλεννώδη διάρροια, ατονία, ανορεξία και εμετό.
Παράσιτα που μεταδίδονται από άλλους οργανισμούς. Οι μύγες, τα κουνούπια, τα τσιμπούρια και άλλοι οργανισμοί μπορούν να μεταδώσουν παράσιτα που προκαλούν σοβαρές ασθένειες, όπως η φοβερή λεϊσμανίαση. Η θελαζία, η οποία προσβάλλει τα μάτια των σκύλων, είναι επίσης συχνή.
ΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΠΟΠΑΡΑΣΙΤΩΣΗ ΣΕ ΣΚΥΛΟΥΣ
Η πρόληψη μέσω της εσωτερικής αποπαρασίτωσης σε σκύλους είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την αποφυγή των ασθενειών που μεταφέρουν αυτά τα παράσιτα.
Η συχνότητα της αποπαρασίτωσης για τη διακοπή του κύκλου των παρασίτων εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως η ηλικία του ζώου, ο τόπος όπου ζει, η κατάσταση της υγείας του, ο τύπος του αποπαρασιτοκτόνου ή οποιαδήποτε άλλη εκτίμηση του κτηνιάτρου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θα πρέπει να ακολουθείτε τις οδηγίες του κτηνιάτρου σας.
Τα κουτάβια και οι έγκυες σκύλες θα πρέπει να ακολουθούν τις ειδικές οδηγίες εσωτερικής αποπαρασίτωσης για σκύλους. Και ορισμένα παράσιτα, όπως το σκουλήκι της καρδιάς και η λεϊσμανίαση, μπορούν επίσης να προληφθούν με ειδικές θεραπείες.
