Ηρεμιστικά για σκύλους και ό,τι χρειάζεται να γνωρίζουμε πριν την χρήση τους: τα διάφορα είδη, η χορήγησή τους, καθώς και μερικές γενικές συμβουλές
Η χρήση των ηρεμιστικών για σκύλους έχει έρθει για τα καλά στη ζωή μας τον τελευταίο καιρό. Παρ’ όλα αυτά, πριν την χορήγησή τους, είναι απαραίτητο να έρθουμε σε συνεννόηση με τον κτηνίατρό μας και να μην ενεργούμε απερίσκεπτα. Σε περίπτωση που αποφασίσουμε να δώσουμε ένα ηρεμιστικό στον σκύλο μας, η ιατρική επίβλεψη είναι ιδιαίτερα σημαντική. Το στρες, το άγχος και οι φοβίες, είναι ορισμένα από τα προβλήματα που μπορούν να καταπραϋνθούν μέσω της συγκεκριμένης θεραπείας.
Σε αυτό το άρθρο θα δούμε διάφορα είδη ηρεμιστικών, καθώς και συμβουλές για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να γίνεται η χορήγησή τους.
Τι μπορεί να προκαλέσει ανησυχία στον σκύλο μας;
Οι σκύλοι, όπως ακριβώς και οι άνθρωποι, συχνά υποφέρουν από κρίσεις στρες, άγχος και φοβίες. Πρόκειται για ένα αρκετά κοινό φαινόμενο, το οποίο μπορεί να επηρεάσει με διαφορετικό τρόπο τον κάθε σκύλο, ανάλογα με το ιστορικό, τον χαρακτήρα και τα βιώματα του.
Ο λόγος για τον οποίο ένας κτηνίατρος κρίνει, μετά από μια εξατομικευμένη εξέταση, ότι ο σκύλος πρέπει να λάβει θεραπεία με ηρεμιστικά μπορεί να είναι ένας από τους παρακάτω:
Τάσεις φυγής.
Εκτενές και υπερβολικό γαύγισμα.
Τρέμουλο.
Υπερσιάλωση.
Ακούσια ούρηση ή αφόδευση.
Επιθετικότητα (λόγω φόβου)
Επίσης, οι πιο συνήθεις διαταραχές που εκδηλώνονται είναι:
Οι φοβίες
Οι φοβίες αποτελούν υπερβολικές συμπεριφορές ή αντιδράσεις προς κάποιο συγκεκριμένο ερέθισμα. Έχετε παρατηρήσει, για παράδειγμα, πως ο σκύλος σας είναι αγχωμένος ή ακόμη και ανεξέλεγκτος όταν πηγαίνετε κάπου με το αυτοκίνητο; Ή μήπως έχει παρουσιάσει παρόμοια συμπεριφορά όταν ακούει δυνατούς θορύβους, όπως βροντές ή κροτίδες; Αν έχετε απαντήσει καταφατικά στα παραπάνω ερωτήματα, τότε είστε αντιμέτωποι με ένα φοβικό επεισόδιο.
Το άγχος
Το άγχος στους σκύλους εμφανίζεται συνήθως σε περιπτώσεις χωρισμού, το λεγόμενο άγχος αποχωρισμού, που προκαλείται επειδή ο σκύλος μένει μόνος του στο σπίτι είτε γιατί, για οποιοδήποτε άλλο λόγο, δεν έχει πρόσβαση σε εσάς. Το να βρίσκονται μακριά από τον ιδιοκτήτη τους, αποτελεί την πιο συχνή αιτία άγχους που παρουσιάζεται στους σκύλους. Στην περίπτωση αυτή, οι αντιδράσεις τους χαρακτηρίζονται από καταστροφικές συμπεριφορές, αδιάκοπο γάβγισμα ή ούρηση και αφόδευση σε ακατάλληλα σημεία.
Η δυσκολία στον χειρισμό τους
Ο κτηνίατρος ενδέχεται να προβεί στην χορήγηση ηρεμιστικών, σε περιπτώσεις όπου ο σκύλος έχει δύσκολο χαρακτήρα ή είναι μη διαχειρίσιμος υπό πολύ ιδιαίτερες συνθήκες.
Είδη ηρεμιστικών για σκύλους
Πριν προχωρήσετε στην επιλογή του ηρεμιστικού που θα χρησιμοποιηθεί για την θεραπεία, είναι απαραίτητη η διάγνωση της αιτίας που προκαλεί αυτές τις φοβικές, αγχώδεις ή νευρικές αντιδράσεις στο ζώο. Συνίσταται συνήθως, εκτός από τη φαρμακευτική αγωγή, να συνδυάζετε τη θεραπεία του σκύλου σας μαζί με ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα εκπαίδευσης. Ωστόσο, σε περιπτώσεις που απαιτείται αποκλειστικά η χορήγηση ηρεμιστικών, είναι σημαντικό να τηρείτε πιστά τις οδηγίες του κτηνιάτρου και να σέβεστε τις ενδεικνυόμενες δόσεις.
Φάρμακα
Τα πιο κοινά φάρμακα που χρησιμοποιούνται ως ηρεμιστικά για σκύλους είναι οι βενζοδιαζεπίνες (διαζεπάμη, αλπραζολάμη) και οι φαινοθειαζίνες (ακεπρομαζίνη). Συνήθως, τα φάρμακα αυτά χορηγούνται από το στόμα, αλλά είναι πιθανό να τα βρείτε και σε ενέσιμη μορφή (που ενδείκνυται αποκλειστικά για κτηνιατρική χρήση). Μία τέτοιου είδους φαρμακευτική αγωγή προσφέρει ένα ταχείας δράσης χαλαρωτικό και ηρεμιστικό αποτέλεσμα. Για τον λόγο αυτό η χρήση της συνιστάται συνήθως σε περιπτώσεις άγχους ή όταν ο σκύλος αντιμετωπίζει κάποιου είδους φοβία. Σε αυτό το σημείο, καλό θα ήταν να αναφερθούμε σε μερικές παραμέτρους που σχετίζονται με τη χρήση των ηρεμιστικών φαρμάκων για σκύλους:
Τα μειονεκτήματα τους:
Τέτοιου είδους φάρμακα παρεμβαίνουν τόσο στον χαρακτήρα όσο και στην εκπαίδευση του σκύλου και επιπλέον, η παρατεταμένη χρήση τους μπορεί να επιφέρει εξάρτηση ή παράδοξες αντιδράσεις όπως αυξημένη διέγερση.Οι αντενδείξεις τους:
Η χορήγηση αυτού του τύπου ηρεμιστικών για σκύλους αντενδείκνυται σε θηλυκούς σκύλους που κυοφορούν, κουτάβια, σκύλους μεγαλύτερης ηλικίας και σκύλους που υποφέρουν από ηπατικές ή νεφρικές παθήσεις, καρδιοπάθεια ή επιληψία. Επίσης, σε περίπτωση που το φάρμακο περιέχει φαινοθειαζίνες πρέπει να αποφεύγεται η χορήγησή του σε σκύλους Boxer.
Φερομόνες
Η χρήση των φερομόνων ως ηρεμιστικά για σκύλους κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος, καθώς οι συνθετικές αυτές φερομόνες μιμούνται εκείνες που παράγει ο σκύλος και σε συγκεκριμένες περιπτώσεις μπορούν να υποστηρίξουν με ιδανικό τρόπο μια καταπραϋντική θεραπεία.
Το βασικό πλεονέκτημά τους είναι ότι δεν παρουσιάζουν απτές αντενδείξεις και η εφαρμογή τους στον χώρο γίνεται μέσω αρωματικών διαχυτών και σπρέι, ενώ επίσης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κολάρα με φερομόνες ή να δώσουμε απευθείας στον σκύλο μας χάπια που τις περιέχουν.
Φυσικές ουσίες
Φυσικές ουσίες όπως η βαλεριάνα (Valeriana officinalis), το χαμομήλι (Matricaria recutita) ή η βρώμη (Avena sativa L.) ενδέχεται να έχουν ενδιαφέρον αποτέλεσμα, αρκεί να συνταγογραφηθούν από κάποιον κτηνίατρο, που ακολουθεί φυσικές θεραπείες. Αν και εκ πρώτης όψεως τα αφεψήματα ή τα χάπια αυτά φαίνονται αβλαβή, είναι πολλές οι φυσικές ουσίες που είναι πιθανό να παρουσιάσουν ανεπιθύμητες ή δυσάρεστες επιπτώσεις και αντενδείξεις.
Μολονότι υπάρχει μεγάλη διαμάχη ως προς τη χρήση αυτών των σκευασμάτων, αξίζει να αναφέρουμε ως ηρεμιστικά για σκύλους και τα ανθοϊάματα Μπαχ, καθώς φαίνεται ότι δεν επιφέρουν κάποια παρενέργεια. Τα συγκεκριμένα ιάματα παρασκευάζονται από ώριμα άνθη διάφορων άγριων φυτών και οι αιθέριες ουσίες τους χορηγούνται από το στόμα μέσω σταγόνων.
Συμπληρώματα διατροφής
Μια ακόμα εναλλακτική λύση για να καθησυχάσουμε τον σκύλο μας είναι τα συμπληρώματα διατροφής. Μερικά από αυτά τα συμπληρώματα παρασκευάζονται με βάση τις πρωτεΐνες ή τα αμινοξέα, όπως η L-θεανίνη και η τρυπτοφάνη, ή αλλιώς με βιταμίνες ή φυτά που προσφέρουν χαλαρωτικά αποτελέσματα.
Πόσο διαρκεί η επίδραση του ηρεμιστικού στον σκύλο μας;
Το κάθε φάρμακο, φερομόνη, φυσική ουσία ή συμπλήρωμα διατροφής θα επηρεάσει με διαφορετικό τρόπο τον σκύλο μας. Ο τρόπος διαφέρει ανάλογα με το μέγεθος καθώς και με τις ιδιότητες της εκάστοτε επιλογής. Επίσης, θα πρέπει να λαμβάνεται πάντα υπόψη και η παθολογία την οποία θέλουμε να θεραπεύσουμε. Παρ’ όλα αυτά, η συντριπτική πλειοψηφία των θεραπειών αυτών χορηγείται συνήθως μίας (1) ώρα πριν από την ώρα που θέλουμε να έχει χαλαρώσει ο σκύλος μας και η δράση τους ενδέχεται να διαρκέσει έως και τέσσερις (4) ώρες.
Πόση διαζεπάμη (diazepam) μπορούμε να χορηγήσουμε;
Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να υπογραμμίσουμε τη σημασία του να απευθυνθούμε στον κτηνίατρό μας, ώστε να μας υποδείξει εκείνος την κατάλληλη δόση διαζεπάμης, καθόσον μια λανθασμένη δοσολογία μπορεί να επιφέρει πολύ σοβαρές συνέπειες. Για τη βραχυπρόθεσμη θεραπεία μιας κρίσης σπασμών, η συνιστώμενη ενδοφλέβια δόση είναι 0,5mg διαζεπάμης για κάθε κιλό (kg) σωματικού βάρους. Από την άλλη, εάν η χορήγηση γίνεται από το στόμα (χάπια), μπορούν να χορηγηθούν έως και 2,2mg/kg.
Πώς μπορούμε να ναρκώσουμε τον σκύλο μας;
Για να απαντήσουμε στην παραπάνω ερώτηση είμαστε υποχρεωμένοι να συμβουλευτούμε τον κτηνίατρό μας, καθώς το συγκεκριμένο φάρμακο πρέπει να αγοραστεί με ιατρική συνταγή. Συνίσταται, τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την καταστολή του σκύλου μας, να χορηγούνται από τον γιατρό που τα συνταγογραφεί, είτε η χορήγηση γίνεται από το στόμα είτε ενδοφλέβια.
