ΨΩΡΑ ΓΑΤΑΣ: ΕΙΔΗ, ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
Σιγουρα έχεις ακούσει κάπου για αυτή τη δερματική ασθένεια. Είναι μεταδοτική και ένα από τα πιο συνηθισμένα δερματικά προβλήματα που καταλήγουν στο κτηνιατρείο. Μάθε τι είναι η ψώρα γάτας και πώς να την εντοπίσεις αν η γάτα σου μολυνθεί.
Η ψώρα στις γάτες προκαλείται από ένα ακάρεο και μπορεί ενίοτε να μεταδοθεί και στους ανθρώπους. Για να γνωρίζεις όλες τις λεπτομέρειες και να έχεις κάποιες συμβουλές στη διάθεσή σου, σου ετοιμάσαμε αυτό το άρθρο.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΨΩΡΑ ΓΑΤΑΣ
Αυτή η μεταδοτική δερματική ασθένεια, που προκαλείται από ένα άκαρι (ένα από τα πιο κοινά εξωτερικά παράσιτα που συναντάται στις γάτες), χαρακτηρίζεται από έντονο αλλά μεταβλητό κνησμό, προκαλώντας ακόμα και ερεθισμούς στο δέρμα της γάτας. Πρόκειται για μια ασθένεια που μπορεί να εμφανιστεί και σε άλλα είδη, συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου.
Μεταδίδεται με την επαφή και προκαλεί μια σειρά συμπτωμάτων που μπορούν να αναγνωριστούν εύκολα. Εάν παρατηρήσεις κάποιο από αυτά, θα πρέπει να επισκεφθείς αμέσως τον κτηνίατρό σου. Η θεραπεία είναι συνήθως απλή, αλλά μην υποτιμάς τη σημασία της νόσου, καθώς μπορεί να γίνει πιο περίπλοκη.
Το άκαρι της ψώρας είναι ένα εξωπαράσιτο που συναντάται παγκοσμίως. Αν και κάθε γάτα είναι ευάλωτη στην ψώρα, οι νεαρές γάτες, οι γάτες που είναι ανοσοκατεσταλμένες ή οι γάτες που ανήκουν σε ομάδες όπου υπάρχουν πολλές άρρωστες γάτες ή γάτες που φέρουν το άκαρι είναι πιο ευάλωτες.
ΕΙΔΗ ΨΩΡΑΣ ΓΑΤΑΣ
Θα εξετάσουμε τώρα τους διάφορους τύπους ψώρας στις γάτες, τα συμπτώματά τους και τον τρόπο μετάδοσής τους.
Ωτοδηκτική ψώρα
Αν και μπορεί να προσβάλει γάτες όλων των ηλικιών, είναι πιο συχνή στα γατάκια. Αυτός ο τύπος ψώρας στις γάτες προκαλείται από τη δράση του ακάρεως του αυτιού, Otodectes cynotis. Το άκαρι αυτό μπορεί εύκολα να φανεί στον ακουστικό πόρο με τη βοήθεια ωτοσκοπίου.
Συμπτώματα: ερεθισμός, κνησμός και ερεθισμοί από ξύσιμο στα αυτιά. Είναι επίσης πιθανό να εμφανιστεί ένα σκούρο καφέ έκκριμα. Αυτός ο τύπος ψώρας είναι σχεδόν απίθανο να προσβάλλει άλλα μέρη του σώματος.
Νωτοεδρική ψώρα
Πρόκειται για έναν πολύ μεταδοτικό τύπο ψώρας, που μπορεί να εξαπλωθεί πολύ γρήγορα μεταξύ των μελών μιας ομάδας γατών που ζουν μαζί. Πρόκειται για μια δερματίτιδα που είναι πιο πιθανό να προσβάλει νεαρές και αδύναμες γάτες. Προκαλείται από το άκαρι Notoedris cati. Μεταδίδεται με επαφή, είτε άμεσα είτε έμμεσα, μέσω των προνυμφών του παρασίτου.
Συμπτώματα: δερματικές αλλοιώσεις με κρούστα, συνήθως στο πρόσωπο και στα πτερύγια των αυτιών. Ωστόσο, μπορούν να εξαπλωθούν στο υπόλοιπο σώμα.
Σεϋλετιέλλωση
Αυτός ο τύπος ψώρας προκαλείται από το άκαρι Cheyletiella blakei. Μερικές φορές αυτός ο τύπος δερματίτιδας μπορεί να περάσει απαρατήρητος, ανάλογα με την ανοχή της γάτας. Η μετάδοση είναι ταχεία, ιδίως σε μικρές, νεαρές γάτες που διατηρούν στενή επαφή μεταξύ τους, όπως για παράδειγμα, στα σκουπίδια. Μπορεί να μεταδοθεί στους ανθρώπους, προκαλώντας τοπική δερματίτιδα, η οποία μπορεί τελικά να υποχωρήσει μόνη της.
Συμπτώματα: εμφανίζονται νιφάδες στο δέρμα της γάτας, σαν κινούμενη πιτυρίδα. Το ξεφλούδισμα μπορεί να προκαλέσει κνησμό. Το άκαρι, λόγω του μεγέθους του, είναι εύκολα ορατό.
Δεμοδηκτική ψώρα
Αυτός ο τύπος ψώρας στις γάτες δεν είναι πολύ συχνός. Όταν εμφανίζεται, συνήθως προσβάλλει γάτες με χαμηλή άμυνα ή υποκείμενες ασθένειες όπως η λευχαιμία των αιλουροειδών. Αυτή η ψώρα προκαλείται από τα ακάρεα Demodex cati και Demodex gatoi.
Συμπτώματα: ο κύριος τρόπος που εκδηλώνεται η συγκεκριμένη ποικιλία είναι η απώλεια τριχών, αλλά μπορεί επίσης να εμφανιστούν ξέσματα στην περιοχή του κεφαλιού και του λαιμού, ιδιαίτερα γύρω από τα μάτια και τα βλέφαρα.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΨΩΡΑΣ ΓΑΤΑΣ
Για να αντιμετωπιστεί σωστά οποιοσδήποτε από αυτούς τους τύπους ψώρας, είναι απαραίτητο να εντοπιστεί και να ταυτοποιηθεί το ακάρεο που την προκαλεί. Ο κτηνίατρός σου μπορεί να χρησιμοποιήσει διάφορες τεχνικές για να το κάνει αυτό, από την άμεση παρατήρηση με το ωτοσκόπιο μέχρι τη λήψη δειγμάτων για την εξέτασή τους στο μικροσκόπιο.
Η πρόληψη της ψώρας, σε οποιαδήποτε από τις παραλλαγές της, περιλαμβάνει τη σωστή υγιεινή της γάτας και του περιβάλλοντός της. Εάν ζεις με πολλές γάτες, είναι απαραίτητο να διαχωρίζεις εκείνες που έχουν ψώρα από τις υγιείς.
Όπως είδαμε, πολλοί τύποι ψώρας σχετίζονται με γάτες που έχουν ανίσχυρο αμυντικό μηχανισμό, υποσιτίζονται ή ζουν σε μεγάλες ομάδες χωρίς καλές συνήθειες υγιεινής. Επομένως, είναι σκόπιμο να παρακολουθούνται κλινικά οι γάτες με ψώρα, για να μην εμφανίσουν περαιτέρω επιπλοκές.
Επιπλέον, καθώς πρόκειται για μια ασθένεια που μπορεί να μεταδοθεί στον άνθρωπο, είναι καλύτερο να ζητείται άμεση κτηνιατρική βοήθεια με το πρώτο σημάδι ψώρας.
